Voelen, ervaren en denken
over wat en hoe je leerlingen wilt stimuleren om te leren
De derde workshop ‘Effectieve
Instructie’ staat op het programma. Dit is echt praktijkgericht leren. Lesvoorbereidingen,
lesobservaties, maar ook… naar jezelf kijken!
En op zondag bespreken we de uitwerkingen van de opdrachten van workshop 2!
Inmiddels hebben de leraren
met de klas waarvan zij klassenleraar zijn de klassenregels met de studenten
besproken. Iedereen is erin geslaagd samen met de studenten in groepen klassenregels
op te stellen en af te spreken. Meestal hebben de studenten de klassenregels
gekozen die er stilzwijgend al waren, maar… dat je daarover spreekt en dat je
met je groep een voorstel maakt en vervolgens met de gehele klas tot een
afspraak komt? Dat is nieuw!
Het is heel lastig om een
regel concreet te maken. Wat bespreek je wel en wat bepaal jezelf als leraar?
Nieuwe vragen. Iedereen komt enthousiast met foto’s naar de les en zo kunnen we
heel dicht bij de praktijk blijven. Het is heel lastig om een regel heel
concreet te maken. Ieder leraar kan zo een betoog over de noodzaak van regels
en procedures houden, maar het goed in elkaar gezette betoog is vaak algemeen
en niet gericht op eigen praktijk. Toch zijn er al een paar leraren die naast
de algemeen gestelde regels ook ‘regulations’
met de studenten hebben opgesteld. Deze zijn concreet en aan bepaalde situaties
gekoppeld, zoals: “We mogen geen huiswerk maken in de klas, terwijl de leraar
lesgeeft”.
Dinsdag 17 september zijn we gestart met Workshop 3
‘Effectieve Instructie’
Het grappige is dat de
meeste leraren het voorbereidingsformulier, dat erg lijkt op dat van ons, ook
gebruikt hebben. Twee verschillen: de beginsituatie van de leerlingen en de
doelen zijn niet belangrijk! Ja….en dan?? Dan begint het leren van mij en de
leraren!
Leraren maken een
lesvoorbereiding, ik kom kijken en er wordt een film gemaakt. Voordat ik iets
zeg, behalve uiteraard een paar geruststellende opmerkingen, kijken ze zelf
naar de film en vullen voor zichzelf een observatie formulier in.
Ze komen de volgende dag met
een reflectie naar de groep: twee delen of activiteiten, die men goed vond gaan
– best practice – en een verbeteridee.
We bespreken de les, waarbij de leraar centraal staat en op die manier ontstaat
er langzamerhand een idee dat wat in de lessen wordt aangereikt wellicht van
belang kan zijn.
Het is fantastisch, we
werken met subjectieve concepten, werken met STARR, de Didactische Strategieën
van Marzano, kijken naar lessen van leraren vanuit de zeven competenties en dit
alles kan, omdat de leraren nieuwsgierig zijn en omdat het leraar-zijn in hun
eigen praktijk het uitgangspunt en doel is. De leraren en ik zoeken echt naar ‘Wat
werkt in de klas?’ en ‘Wat vind ik er zelf van?’, ‘Hoe voelt het en wat doet
het met mij?’
Werken met leraren, die
weinig verdienen, iedere dag minstens een uur moeten reizen, soms 50 leerlingen
in klas hebben of op een afgelegen school lesgeven waar leerlingen met
versleten en te kleine uniformen en afgetrapte te grote schoenen naar school
komen, waar van iedere leerling verwacht wordt dat hij of zij dezelfde stof in
dezelfde tijd uit zijn hoofd leert! Maar de leraren willen en voelen de
mogelijkheden!
Morgen, zondag, bespreken we
de resultaten van workshop 2, maar zeker ook wat wil veranderen (een van de 10 ideeën
die de groep zelf heeft bedacht: waarom, hoe doe je het nu, maak je idee
concreet!)