Thursday 3 October 2013

Binnen vier weken zie en hoor je dat het allemaal echt mogelijk is: het gebeurt!!

Wat betekent het voor een leraar om in een land, waar frontaal, klassikaal uit het boek lesgeven door de lectoren en professoren van de universiteiten als enige juiste aanpak verkondigd wordt, op zoek te gaan naar meer leerlinggericht werken?
Wat betekent het voor een leraar in een land, waar iedere leraar start op de bladzijde waar hij de vorige dag gestopt is en doorgaat tot de bel luidt, op zoek te gaan naar een structuur van een les?
Wat betekent het voor een leraar in een land, waar een vraag stellen aan jezelf ervaren wordt als zwakte, te kijken naar je eigen ontwikkeling, jezelf (leer)vragen te stellen?
Wat betekent het voor een leraar in een land, waar niet of alleen vanuit een hiërarchisch denken met elkaar over onderwijsgeven gesproken wordt, een collega uit te nodigen om te spreken over de onderwerpen van een training en deze leraar te motiveren om het ook eens te proberen?
 
Binnen vier weken zie en hoor je dat het allemaal echt mogelijk is: het gebeurt!!

Gouden greep
Achteraf blijkt het en gouden greep te zijn geweest dat de leraren iedere morgen naar de workshop kwamen! En ….als het niet lukte om op tijd te zijn, werd er altijd tijdig gebeld!
Een andere gouden greep was het “huiswerk”.  Iedere week kregen de leraren open, maar wel gestructureerde suggesties, die betrekking hadden op de onderwerpen van de workshop. Het huiswerk van workshop 3 en 4 werd voordat ik het kreeg door een of twee collega’s doorgenomen en de verkregen feedback werd naar keuze verwerkt. Allemaal keurig binnen de afgesproken tijd, wat in Nepal heel bijzonder schijnt te zijn.
 
Activerende werkvorm
De afgelopen 10 dagen hebben we hard gewerkt aan de concretiseringen van de lessen in de praktijk van alle dag. Hierdoor hebben we ook echte en vele  ervaringen opgedaan met feedback geven:  “additions”, en ja ook  ”corrections” (dat doe je niet, ja, dus wel!!!!) en “enrichments”. Dit betekent dat alle leraren met alle of bijna alle klassen waar zij Engels geven actief gewerkt hebben aan klassenregels, het concretiseren van minstens twee strategieën van Marzano en in 25% van hun lessen (men geeft 30 lessen per week) een activerende werkvorm hebben uitgevoerd en de nieuwe ideeën hebben voorbereid en geëvalueerd met STARR.

Reviews
Iedere leraar heeft zijn leren van de afgelopen week geëvalueerd en heeft voor Review 1 een portfolio samengesteld.
Over een paar dagen vertel ik over mijn ervaringen met de Reviews!

Gerichte feedback
Lieten de eerste lessen die ik observeerde (12, 13 en 15 september) nog een traditionele les met een voorzichtig gebruik van een flashcard zien, tijdens de tweede les zag ik pareltjes van lessen. Okay, niet allemaal met een fantastisch doorvoeld effect, maar alle 8 deelnemers toonden duidelijk aan dat zij de afgelopen weken hard aan het werk waren geweest om meer leerlinggerichte werkvormen toe te passen, te starten met het terugblikken én op het einde ruimte en tijd in te richten voor gerichte feedback!!

Twee mooie voorbeelden
Een groep van 52 leerlingen, class 10 (Havo 5) die tijdens de eerste observatie, alleen luisterde, individueel oefeningen maakten en met zijn allen staand in gelid, antwoord gaven op de vragen van de lerares, waren tijdens de tweede observatie met een luister oefening gezamenlijk met hun bank (3-4 leerlingen) aan het overleggen, hielpen elkaar en gaven op vragen vanuit het groepje hun antwoord.

Een hele actieve leergierige lerares, in rolstoel, liet studenten binnen 3 minuten de banken verplaatsen, zodat zij tijdens de oefening een paar leerlingen begeleide instructie kon geven! En in dezelfde les zongen de leerlingen met een filmpje van YouTube, “Flying without Wings“ om te ervaren dat je naast lezen en schrijven ook Engels kunt spreken en dat Engelse teksten iets betekenen!
Leerlingen lieten zien dat ze gewend zijn om samen te werken, te overleggen. Ze konden de banken snel verplaatsen en kregen extra instructie. Ze genoten daarnaast ook nog eens van het zingen!



Het raakte mij! Ik was echt ontroerd!

Groetjes
Marie-Louise

No comments:

Post a Comment