Donderdag 5 maart
Ja het einde nadert! Morgen de laatste dag. Dan eindigt een
periode van mooie ervaringen met goedwillende hardwerkende mensen in een triest
land!
Triest omdat de economische recessie hier overal voelbaar is:
je ziet op straat veel verwaarloosde kinderen, het vuil hoopt zich op en er
hangen overal groepjes jonge mannen op pleintjes en voor cafés.
De regen is gestopt, de zon begint steeds meer te schijnen
en je kunt de bergen alweer zien!
Morgen is de laatste bijeenkomst. Ik heb voor de leraren en
Sukha een soort samenvatting gemaakt met de belangrijkste onderwerpen en voor
ieder onderwerp een ‘appendix’.
80% van de leraren zijn zeer betrokken en hoog gemotiveerd
en je ziet in de praktijk en ook na afloop met de feedback dat ze duidelijk stappen
hebben gezet!
Je begrijpt dat ik die samenvattingen maak, omdat ik, los
van of we als EduShare040 doorgaan, aan de Bungamati Foundation in Nepal en in
Nederland een concrete follow up wil geven. Zeker ook omdat ik langzamerhand
een band met de leraren heb opgebouwd en hen niet met lege handen wil
achterlaten.
Persoonlijk denk ik dat de volgende stap is dat een heel
schoolteam de training gaat volgen. Maar ik heb wel zorgen over hoe dat vanuit
de BFN wordt gecoacht!
Het is vandaag een ‘Holy Fun dag’: met (smerig)water gooien
en elkaar met verf insmeren! Ik merk dat ik daar moeite mee heb! Uiteraard, ‘s
morgens om 6.00uur mee naar de tempel, rijst, bloemen, wierook, bellen, zingen
en bidden, allemaal prima, maar elkaar smerig maken, terwijl alles al smerig is…
lastig voor de oude vrouw!
Deze 'painting Holy' vind ik wel leuk!
Vrijdag 6 maart
Toch wel een beetje gespannen liep ik met een heldere zon in
mijn gezicht de berg op naar de trainingshal voor de laatste bijeenkomst.
Dit keer geen review, maar een pakketje met zes onderwerpen
en voor ieder onderwerp een ‘gebruiksaanwijzing’. Zorgvuldig hebben we het
pakketje doorgenomen en gelukkig kon ik verwijzen naar concrete voorbeelden die
we in de afgelopen twee weken hebben gefilmd en tijdens de workshops hebben
doorgesproken.
Door hun vragen en
opmerkingen zag ik dat ze het herkenden en… ook in de praktijk al gedeeltelijk
toepasten. Het mooiste vind ik hun ontwikkeling naar een concrete vormgeving
van wat we in Nederland heel gemakkelijk ‘zelfreflectie’ noemen maar wat in
Nepal een mentale verandering vraagt.
’s Middags was er een bijeenkomst voor de kinderen die door
vrienden en Stef en mij gesponsord worden. Ik vind dat een beetje lastig, want
er wordt van de kinderen verwacht dat ze laten merken dat ze blij zijn dat ze
gesponsord worden. Dubbel, maar het was zo. Ik had een paar cadeautjes voor
ieder kind gekocht: twee badmintonrackets met shuttles voor de drie jongens en de
meisjes mochten drie dingetjes uitkiezen. Moeilijk, ze zijn dan erg verlegen,
maar het gebeurde! Een foto met ons allemaal. Twee kwamen wat later en daar is
een individuele foto van gemaakt.
Morgenvroeg eerst naar de tempel om de goden goedgezind te
maken, want het is te hopen dat het vliegtuig morgen op tijd kan vertrekken. Er
zijn problemen op het vliegveld, maar niemand geeft hierover enige
duidelijkheid. Het enige dat we weten is dat er vanaf woensdagavond geen
internationaal vliegtuig vertrokken is!!
Het was weer een hele belevenis, waar ik van heb genoten,
maar ik heb ook momenten van twijfel gekend. Terugkijkend naar de afgelopen
weken kan ik zeggen dat het bijzonder is om samen met leraren uit een heel
andere cultuur met heel andere leefomstandigheden over onderwijs aan kinderen
na te denken en intensief te zoeken naar manieren om het voor kinderen beter te
maken!
De leraren op de foto hebben laten zien dat zij het begrijpen en er plezier in hebben en ook trots zijn dat zij door actief werken vooruit komen.
No comments:
Post a Comment