Tijdens de gesprekken met de leraren, de ‘headmasters’ en
lesobservaties wordt het steeds duidelijker dat het ongelooflijk moeilijk voor
de leraren is om zelfverantwoordelijkheid te nemen over wat ze doen en willen
leren.
Daarnaast wordt steeds duidelijker dat het methodeboek of textbook zoals ze het hier noemen, de
bron is van waaruit ze lesgeven. O, ja er is een duidelijk curriculum, er zijn
concrete voorbeelden van de exameneisen, maar niemand die daarin geïnteresseerd
is!
In het curriculum van het vak Engels wordt er bijvoorbeeld duidelijk
onderscheid gemaakt tussen de diverse onderdelen van het vak en wat er aan
reproductie, begrijpen en toepassing gevraagd wordt. Het vraagt inzicht van de
leraar om deze verschillen te onderkennen in het textbook en dat is best moeilijk! De meeste leraren behandelen de
stof uit het textbook alsof er alleen
maar uit het hoofd geleerd moet worden. Dat uit het hoofd leren maar een deel
van het werk is laten de testen zien. Het gevolg is dat leerlingen onvoldoende scoren
op hun testen! Wat dan weer erg jammer is.
Tijdens de workshops proberen we samen met de leraren met
hun textbook erbij hiernaar te kijken
en te bespreken. Samen bereiden we lessen even wat anders voor. Als ze die lessen
dan geven, observeren we die en maken opnames voor de volgende dag in de
workshop.
Tussendoor ben ik in sari van Sanguita naar een bruiloft
geweest! Bruid en bruidegom vieren ieder apart feest: de bruid neemt in een
aparte kamer de cadeaus in ontvangst en de bruidegom in een andere kamer de
felicitaties. Het was een ‘moderne’ bruiloft wat betekende dat ieder na de
felicitaties naar het buffet ging.
Er werd ongelooflijk veel gegeten en gedronken. Als je
genoeg gegeten had, ging je naar huis! Uiteraard waren er ’s avonds nog
allerlei officiële plechtigheden, maar die gebeuren met de directe familie en
drie vriendinnen van de bruid en drie vrienden van de bruidegom.
Het wettelijk huwelijk is een formaliteit waarvoor bruid en
bruidegom later nog een keertje naar het kantoor van het ‘districtskantoor’
gaan.
Het weer wordt er niet beter op en ook voor de Nepali is de
kou, de regen en onweer in deze tijd van het jaar bijzonder. Een groot aantal
kinderen zijn ziek en de volwassenen klagen over verkoudheid, hoofdpijn en pijn
in de gewrichten.
Ik hoop dat het de laatste vijf dagen beter weer wordt en
dat de leraren gaan inzien dat zij dat wat we bespreken en oefenen dagelijks in
hun lessen kunnen gebruiken.
Dit vraagt discipline van de Bungamati Foudation. Zij zullen
regelmatig met de leraren over de onderwerpen van de workshops overleg moeten
hebben en de leraren aansporen om door te gaan.
No comments:
Post a Comment